Regulamin pracy Ośrodka Pomocy Społecznej w Czerwionce-Leszczynach

Na podstawie art. 104² §2 (§1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. nr 24 poz. 141 z późn. zmianami) ustalam, co następuje:

Przepisy ogólne

§1

Regulamin pracy zakładu, przez określenie podstawowych obowiązków i uprawnień pracowników oraz zakładu służą do zapewnienia dyscypliny pracy, porządku pracy oraz tworzenia warunków niezbędnych do kształtowania właściwej atmosfery pracy i stosunków międzyludzkich w zakładzie, jak również właściwego stosunku pracowników zakładu do osób korzystających ze świadczeń zakładu.

§2

Postanowienia regulaminu dotyczą wszystkich pracowników bez względu na rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowisko.

§3

Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy obowiązany jest znać postanowienia regulaminu i ściśle przestrzegać przewidzianych w nim obowiązków.

§4

Ilekroć w regulaminie mowa o pracodawcy, należy przez to rozumieć Ośrodek Pomocy Społecznej w Czerwionce-Leszczynach reprezentowany przez Kierownika.

Obowiązki pracowników

§5

Podstawowym obowiązkiem pracownika jest:

1. rzetelne i efektywnie wykonywać pracę,
2. stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę,
3. przestrzegać ustalonego czasu pracy,
4. przestrzegać regulaminu i ustalonego w zakładzie porządku,
5. przestrzegać przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych,
6. podnosić kwalifikacje zawodowe oraz doskonalić umiejętności pracy,
7. dbać o dobro zakładu pracy i jego mienie,
8. zachować w tajemnicy informacje służbowe lub organizacyjne zakładu, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
9. przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
10. przestrzegać w zakładzie zasad współżycia społecznego,
11. dbać o czystość i porządek wokół swego stanowiska pracy,
12. należycie zabezpieczyć, po zakończeniu pracy, sprzęt, urządzenia, narzędzia i pomieszczenia pracy.

§6

1. Wstęp i przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy w stanie po użyciu alkoholu jest zabronione.
2. Na teren zakładu nie wolno wnosić alkoholu.
3. Naruszenie przez pracownika obowiązku trzeźwości zachodzi w przypadkach:
   1. stawienia się do pracy po spożyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości,
   2. doprowadzenia w czasie pracy lub na terenie zakładu pracy do stanu nietrzeźwości lub stanu po spożyciu alkoholu,
   3. spożywania alkoholu w czasie pracy lub na terenie zakładu pracy.
4. W razie stwierdzenia, że pracownik stawił się do pracy w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub ze spożywał alkohol w czasie pracy, bezpośredni przełożony pracownika powinien nie dopuścić do pracy oraz przebywania na terenie zakładu.
5. W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie, że pracownik stawił się do pracy w stanie wskazującym na użycie alkoholu, Kierownik zakładu (bądź uprawniony pracownik) powinien spowodować udokumentowanie tego stanu rzeczy (odpowiednie badanie).
6. Pracownikowi przysługuje prawo do odmowy poddania się badaniu jednak nie powoduje to obalenia przedstawionego zarzutu.

§7

Zabrania się pracownikom opuszczenia stanowiska pracy w czasie pracy, bez zgody przełożonego.

§8

W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracownik jest zobowiązany rozliczyć się z zakładem pracy i uzyskać odpowiednie wpisy w karcie obiegowej.

§9

Wprowadza się zakaz palenia tytoniu:

1. na naradach i konferencjach,
2. w pomieszczeniach pracy i w pomieszczeniach socjalnych.

Czas pracy

§10

Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany przez każdego pracownika na wykonywanie obowiązków służbowych.

§11

1. Czas pracy wszystkich pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej, w tym pracowników socjalnych, pracowników ekonomiczno-administracyjnych z wyjątkiem pracowników obsługi wynosi średnio 40 godzin tygodniowo. Czas pracy pracowników obsługi wynosi 8 godzin na dobę i średnio 42 godziny na tydzień.
2. Czas pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala indywidualnie Kierownik Ośrodka.

§12

1. Ustala się następujące godziny rozpoczynania i kończenia pracy:
   1. pracownicy socjalni:
      • pierwsza sobota w miesiącu w godz. od 8.00 - 13.00, wtedy w tygodniu w godz. od 8.00 - 15.00, pozostałe tygodnie od poniedziałku do piątku w godz. od 8.00 - 16.00,
   2. pracownicy administracyjni:
      • pierwsza sobota w miesiącu w godz. od 7.30 - 12.30, wtedy w tygodniu w godz. od 7.30 - 14.30, pozostałe tygodnie od poniedziałku do piątku w godz. od 7.30 - 15.30.
2. Kierownik Ośrodka może indywidualnie zmienić czas rozpoczynania i zakończenia pracy.

§13

Pracownicy, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, mogą korzystać z 15-minutowej przerwy w pracy wliczonej do czasu pracy; czas rozpoczynania i zakończenia przerwy śniadaniowej ustala Kierownik Ośrodka w porozumieniu z pracownikami.

§14

Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by w godzinach rozpoczęcia pracy znajdował się na stanowisku pracy.

§15

Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy, poza godzinami pracy, może mieć miejsce tylko w uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu zgody bezpośredniego przełożonego odnotowanej w książce raportów.

§16

Pracownik zobowiązany jest do punktualnego rozpoczynania pracy, godziny której powinien potwierdzić w liście obecności.

§17

Nieobecność pracownika w pracy powinna być odnotowana z zaznaczeniem, czy jest to nieobecność usprawiedliwiona. W czasie nieobecności pracownika, jego bezpośredni przełożony decyduje, komu praca ma być zastępczo przydzielona.

§18

Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe w innej miejscowości rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego.

Obowiązki pracodawcy

§19

Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

1. zapewnić pracownikowi przydział pracy zgodny z treścią zawartej umowy o pracę,
2. zaznajomić pracownika podejmującego pracę z zakresem jego obowiązków, sposobem wykonania pracy na wyznaczonym stanowisku pracy oraz z jego podstawowymi uprawnieniami,
3. organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
4. zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
5. terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
6. ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
7. zaspakajać, w miarę posiadanych środków - bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników,
8. wydawać pracownikowi potrzebne materiały i narzędzia pracy.

Urlopy i zwolnienia od pracy

§20

1. Urlopu wypoczynkowego udziela się zgodnie z planem urlopów. Plan urlopu ustala się biorąc pod uwagę wnioski pracowników i potrzeby wynikające z konieczności zapewnienia normalnego toku pracy.
2. Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników. O terminie urlopu pracownika zawiadamia się nie później niż na miesiąc przed jego rozpoczęciem.
3. Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody pracodawcy (osoby upoważnionej) na karcie urlopowej.
4. Na wniosek pracownika, w wyjątkowych sytuacjach, urlop wypoczynkowy może być udzielony poza planem urlopów.
5. Część urlopu wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 m-cy, urlopu macierzyńskiego - pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
6. Urlopu niewykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
7. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.

§21

Pracownikowi, na jego pisemny wniosek, może być udzielony urlop bezpłatny.

§22

Na zasadach określonych przepisami szczególnymi udziela się urlopu bezpłatnego pracownikowi:

1. w celu sprawowania osobistej opieki nad swoim dzieckiem (urlop wychowawczy),
2. dla umożliwienia wykonywania mandatu posła lub senatora,
3. podejmującemu naukę w szkole lub formach pozaszkolnych, bez skierowania pracodawcy,
4. skierowanemu do pracy za granicą, na okres skierowania,
5. na czas pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika,
6. z powodu ważnych przyczyn osobistych, po wyczerpaniu urlopu wypoczynkowego.

§23

W trybie i na zasadach określonych stosownymi przepisami pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy:

1. w celu wykonywania zadań lub czynności:
   • ławnika w sądzie,
   • członka komisji pojednawczej,
   • obowiązku świadczeń osobistych,
2. w celu:
   • wykonywania powszechnego obowiązku obrony,
   • stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji, kolegium do spraw wykroczeń, komisji pojednania, sądu pracy, Najwyższej Izby Kontroli w związku z prowadzonym postępowaniem kontrolnym,
   • przeprowadzenia badań przewidzianych przepisami w sprawie obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy albo badań stanu zdrowia na określonych stanowiskach pracy, jeżeli nie jest możliwe przeprowadzenie badań w czasie wolnym od pracy,
   • oddania krwi lub przeprowadzenia zleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich,
   • uczestniczenia w akcji ratowniczej GOPR, jeżeli pracownik jest członkiem GOPR,
   • uczestniczenia w posiedzeniu rady nadzorczej, jeżeli pracownik jest członkiem tej rady,
3. w celu występowania w charakterze:
   • biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym, przygotowawczym, sadowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń,
   • strony lub świadka w postępowaniu przed komisja pojednawczą.

§21

Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwiania w godzinach pracy. Zwolnienia udziela pracodawca, gdy zachodzi nieunikniona potrzeba takiego zwolnienia.

Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas odpracowania nie jest praca w godzinach nadliczbowych.

§22

Pracodawca jest zobowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas obejmujący:

• 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
• 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika.

§23

Pracownicy (również pracownikowi) wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na dwa dni z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpożarowa w zakładzie

§24

Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej.

§25

Pracodawca jest zobowiązany:

1. zapoznawać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisami o ochronie przeciwpożarowej,
2. prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
3. organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
4. kierować pracowników na profilaktyczne badania lekarskie,
5. wydawać pracownikowi środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej,
6. wskazywać pracownikowi odpowiednio zabezpieczone miejsce na przechowywanie przydzielonych mu narzędzi pracy oraz własnego ubrania wierzchniego.

§26

Wszyscy pracownicy przed dopuszczeniem do pracy podlegają szkoleniu wstępnemu w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej; podlegają także szkoleniom okresowym.

§27

Pracownikom socjalnym pracującym w terenie przysługuje ekwiwalent pieniężny za odzież roboczą i ochronną.

Ochrona pracy kobiet

§28

1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudnić w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.
2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do 4 lat nie wolno bez jej zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.

§29

Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:

1. zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2. w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej; stan ciąży powinien być stwierdzony zaświadczeniem lekarskim.

§30

1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczonych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy po 45 minut każda.
2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługuje. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.

§31

Pracodawca jest obowiązany stosować się do przepisów prawa pracy dotyczących zatrudniania młodocianych.

Wypłata wynagrodzenia

§32

Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę odpowiednie do wykonywanej pracy i kwalifikacji wymaganych przy jej wykonywaniu, a także ilości i jakości świadczonej pracy.

§33

Zasady wynagrodzenia określa rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wynagrodzenia pracowników samorządowych.

§34

1. Wynagrodzenie pracownika za pełny miesięczny wymiar czasu pracy nie może być niższe od najniższego ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 nie wlicza się dodatku stażowego.

§35

1. Wynagrodzenie zasadnicze łącznie z dodatkiem stażowym i funkcyjnym płatne jest co miesiąc z dołu na koniec każdego miesiąca.
2. Pracodawca na wniosek pracownika jest obowiązany do udostępnienia mu dokumentacji płacowej do wglądu oraz przekazania odcinka listy płac zawierającego wszystkie składniki wynagrodzenia.

§36

Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest do rąk własnych pracownika albo osoby przez niego upoważnionej, a na wniosek pracownika może być przekazywane na jego rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy.

§37

Z wynagrodzenia podlegają potrąceniu:

1. zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
2. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
3. kary pieniężne przewidziane w art. 108 kodeksu pracy,
4. inne należności, na potrącenie których pracownik wyraził zgodę.

Wyróżnienia i nagrody

§38

Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów pracy mogą być przyznane następujące wyróżnienia:

1. nagroda pieniężna,
2. awansowanie na wyższe stanowisko.

Dyscyplina pracy

§39

Opuszczenie całości lub części dnia pracy, bez uprzedniego zwolnienia z pracy przez pracodawcę, usprawiedliwiającą tylko ważne przyczyny, a w szczególności:

1. wypadek lub choroba powodująca niezdolność do pracy pracownika lub izolacja z powodu choroby zakaźnej,
2. wypadek lub choroba członka rodziny wymagająca sprawowania przez pracownika osobistej opieki,
3. okoliczności wymagające sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad dzieckiem w wieku do 8 lat,
4. nadzwyczajne przypadki uniemożliwiające terminowe przybycie do pracy,
5. konieczność wypoczynku po nocnej podróży służbowej w granicach do 8 godzin do zakończenia podróży, jeżeli warunki odbywania tej podróży uniemożliwiały odpoczynek nocny.

§40

1. O niemożliwości stawienia się do pracy z przyczyny z góry wiadomej pracownik powinien uprzedzić swego przełożonego.
2. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność w pracy lub spóźnienie się do pracy.
3. W razie niestawienia się do pracy pracownik jest obowiązany zawiadomić zakład pracy o przyczynie nieobecności i w przewidywanym czasie jej trwania w pierwszym dniu nieobecności, nie później jednak niż w dniu następnym osobiście, przez inne osoby lub za pośrednictwem poczty. W tym przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę stempla pocztowego.
4. W razie nieobecności w pracy w związku z:
   • niezdolnością do pracy spowodowaną chorobą pracownika lub jego izolacją z powodu choroby zakaźnej,
   • chorobą członka rodziny pracownika, wymagającą sprawowania przez pracownika osobistej opieki,

   pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność, doręczając przełożonemu zaświadczenie lekarskie najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy.

§41

1. Uznanie nieobecności w pracy za usprawiedliwioną bądź nie usprawiedliwioną należy do pracodawcy lub osoby przez nią wyznaczonej.
2. Pracownik stawiający się do pracy po okresie nieobecności jest obowiązany niezwłocznie podać przyczynę nieobecności na piśmie.

§42

W stosunku do pracownika, który dopuszcza się do nieprzestrzegania ustalonego porządku regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a w szczególności:

1. spóźnia się do pracy lub samowolnie opuszcza stanowisko pracy bez usprawiedliwienia,
2. stawia się do pracy po użyciu alkoholu,
3. spożywa alkohol w czasie pracy,
4. wykonuje polecenia w sposób niezgodny z otrzymanymi od przełożonego wskazówkami,
5. wykazuje obraźliwy lub lekceważący stosunek do przełożonych i współpracowników,
6. nie przestrzega tajemnicy służbowej,

mogą być stosowane kary:

1. kara upomnienia,
2. kara nagany.

§43

Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - może być zastosowana również kara pieniężna.

§44

Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty po dokonaniu potrąceń zaliczek pieniężnych oraz sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych.

§45

1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

§46

Kary stosuje Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej po uprzednim wysłuchaniu pracownika. Pracownik otrzymuje zawiadomienie o ukaraniu na piśmie. Odpis pisma składa się do akt osobowych pracownika.

§47

1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw do Kierownika zakładu.
2. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą i zawiadomienie o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika.

Przepisy końcowe

§48

1. W razie nieobecności Kierownika komórki organizacyjnej zastępuje go stały zastępca, a w przypadku braku stałego zastępcy pracownik wyznaczony przez Kierownika.
2. Kierownik komórki organizacyjnej w czasie nieobecności podległego pracownika:
   • wyznacza na ten okres innego pracownika lub rozdziela czynności pracownika nieobecnego pomiędzy innych pracowników komórki,
   • w przypadku braku możliwości wykonywania zadań nieobecnego pracownika przez innych pracowników komórki organizacyjnej zgłasza ten fakt swemu przełożonemu, który podejmuje decyzję w tym zakresie.

§49

W sprawach nie unormowanych niniejszym regulaminem stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu pracy.

§50

Regulamin wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.